ابتدای بازی امروز که ترکیب تیم ملی را دیدم خیلی خوشحال کننده بود چون شجاعی توی ترکیب نبود و کیروش جرأت کرده بود یکسری بازیکنان جوان تر را میدون بده. در نیمه اول تکلیف اماراتی ها که معلوم بود و همش با حفظ توپ توی نیمه خودشون و پاس های عرضی تکراری سعی در کنترل بازی داشتند و ایران هم یا دفاع میکرد یا هجوم های نافرجامی را انجام میداد.
داستان در نیمه دوم متفاوت بود و اماراتی ها واقعاً بهتر از ایران بازی میکردند و توپ و زمین را در اختیار داشتند که نتونستند از این برتری استفاده کنند و با عقب نشینی در پایان نمیه دوم و بازی بهتر ایران در اواخر بازی به همراه تعویض دژاگه و قوچان نژاد باز هم روی سماجت آندریانیک تیموریان ، قوچان نژاد با فرصت طلبی دروازه امارات را باز کرد.
اگر بخوام درباره بازیکن ها صحبت کنم در ابتدا باید دست مریزاد گفت به آندو که توی دو بازی آخر روی پیگیری ها و بازی خوبش تونستیم بازی‌ها را ببریم. نکته خیلی جالب برای من بازی فاجعه جهانبخش بود. نه با بازیکنان دیگه هماهنگ بود و نه توان جا گذاشتن بازیکنان حرف و نه گل زنی داشت.واقعا کیروش روی چه حسابی این آقا را دعوت کرده ؟ معلومه! به خاطر بازی و گل زدن در لیگ دست دوم هلند !!! ما توی لیگ خودمون بازیکن های خیلی بهتر از جهانبخش مثل خلعتبری و نوری داریم. خلاصه که تعریف الکی کردن از یک بازیکن اینطوری ضد حال میزنه.(خودم هم فکر میکرپم بازیش خوبه ;()
در مورد بازیکنان جوانی مثل امیری و رفیعی هم به نظر من با دو بازی ملی خیلی بهتر از امثال مسعود شجاعی کار کردند مخصوصاً امیری که از بازی مقابل عراق هم بهتر بود ولی کاملاً معلوم بود هیچکدوم تجربه ملی و اعتماد به نفس لازم را ندارند. نکونام باز هم بازیش به چشم نیومد و توی چندین صحنه هم از بازیکنان اماراتی جا موند و باعث ضد حمله اونها شد. در دفاع مثل دو بازی قبل خوب بودیم و اگه اشتباه فردی نداشته باشیم باز کردن دروازه ایران کار ساده‌ای نیست.
به نظر من بهترین بازیکن زمین عمر عبدالرحمان بود. خدایی به این میگن بازیکن بازی ساز ، توی یک صحنه چهار ، پنج بازیکن ایران را توی دفاع به هم ریخت و چندین بار پاس های عمقی خطرناکی داد و کلاً طراح بازی اماراتی ها هستش و اگه نباشه امارات ۵۰ درصد تیمش را نداره.
در مورد بازی ایران هم که کم من بار ها گفتم تیم کیروش در فاز حمله هیچ برنامه خاصی نداره و روی حرکات دژاگه و بازیکنان دیگه حساب باز کرده. کلاً تاکتیکش ضد حمله و استفاده از اشتباهات حریفان هستش که به نظر من برای فوتبال ایران با این همه پتانسیل خیلی خیلی زشته.یکسری اعتقاد به نتیجه گرفتن دارند و از کیروش حمایت میکنند که به نظر من درست نیست و قهرمانی لایق تیمی هست که خوب بازی میکنه ، گل میزنه و نتیجه میگیره و ما با این تفکرات دفاعی در بازی‌های بعدی به مشکل میخوریم مگه اینکه کیروش را تا ابد نگه داریم و مثل تیم های ضعیف دنیا دفاع و ضد حمله کنیم حتی در برابر تیم هایی که از ما ضعیف‌تر هستند.
در آخر هم یک تشکر جانانه از هموطنان بسیار خوبم در استرالیا بکنم که تیم ملی را تنها نمیگذارند و تا دقیقه نود حمایت میکنند . اگه بازی توی ایران بود از دقیقه ۷۰ به بعد علیه بازیکنان شعار میدادند و شاید گل آخر بازی هم به ثمر نمی‌رسید.