بالاخره امشب فیلم چ را دیدم ، فیلمی که مدت زیادی طول کشید تا از جشنواره فجر روی شبکه خانگی بیاد و من ببینم. از این جهت فیلم برام مهم بود که ساخته ابراهیم حاتمی‌کیا هستش و من ایشون را یکی از بهترین کارگردان‌های ایران میدونم و فیلم‌های فوق العاده‌ای از جمله آژانس شیشه ای را کارگردانی کردند که از نظر من همراه با یکی دو فیلم دیگه شاهکار‌های سینمای جنگ مرتبط با ایران و عراق هستند.
فیلم از همون ابتدا داد میزنه ساخته کی هستش ! مثل تارنتینو که اگه کسی فیلمی ازش ببینه میتونه فیلم‌های دیگش را تشخیص بده و در واقع فیلم شناسنامه داره. بازیگرها به خوبی انتخاب شدند و در سطح فعلی سینمای ایران به خوبی ازشون بازی گرفته شده و بهترین بازی را از نظر من بابک حمیدیان و مریلا زارعی داشتند.
اما مهمترین نکته در مورد این فیلم این هست که چنین شاهکار جلوه‌های ویژه بصری توی تاریخ سینمای ایران وجود نداره و سکانس هلیکوپتر و کلاً نماهای شهر پاوه بسیار خوب اجرا شدند. این موضوع بسیار خوشحال کننده هستش که نشون میده اگه بخواهیم و از نیروی متخصص استفاده کنیم ساخت فیلم‌های با کیفیت و همراه با تکنولوژی روز خیلی هم دور از انتظار نیست. پس حتماً توصیه میشه موارد مربوط به پشت صحنه را هم ببینید.
اما تأسف کجاست ؟ تأسف اونجا هستش که من مطمئن هستم عوامل فیلم به حقشون نرسیدند و فیلم فروش واقعی خودش را قطعاً نکرده. نمیخوام بحث فاجعه بار سالن های سینِما یا نا امیدی که از سینمای ایران وجود داره و کلی مشکلات دیگه را وسط بکشم. ولی امیدوارم اگه کسی این مطلب را میخونه به من اعتماد کنه و بره فیلم را بخره (کپی نکنه) و سعی کنه گروهی و در جمع خانوادگی یا دوستان ببینه تا شاید باعث بشه بیشتر دیده بشه. یادمون نره سینِما امروز توی فرهنگ جامعه خیلی تأثیر گذار هست و حاتمی‌کیا قطعاً مثل خیلی‌ها تا اونجا که بتونه شعار نمیده و کار دستوری نمیکنه اگرچه شاید مجبور بشه رضایت برخی هم به شیوه‌هایی تأمین کنه.
به امید ساخت فیلم‌های بهتر و باز شدن مشکلات سینمای ایران.
خدایا آنقدر مرا گداختی که مرگ را شیرین وجذاب کردی .
خدایا تو را شکرمی کنم که آنقدر به من غنا دادی که از هیچ چیز و هیچ کس انتظاری نداشته باشم و در مقابل خدمت و فداکاری چیزی نطلبم.
با عشق پرستش تجارت نکنم .عبادت خود را فقط به خاطر نیاز فطری خود بخواهم .آنقدر مرا سخی وبی نیاز کردی که حتی حیات خود را باهمه ی جاذبه دنیا به سادگی به خاطر یک نگاه و یا یک قطره اشک تقدیم کنم.شهید چمران.