بیش از چهل سال از آرزوی حضور تیم فوتبال امید ایران در بازیهای المپیک میگذره اما با وجود داشتن بازیکنان خیلی خوب در بسیاری از دوره های اخیر همچنان شاهد تداوم ناکامی ها هستیم و گویا در المپیک ۲۰۱۶ هم اوضاع به همین منوال خواهد بود !
در دوره جاری بازیکنان خیلی خوبی در تیم امید حضور دارند که جزو بهترین های لیگ ایران هم هستند اما در بازی امشب مقابل قطری که فوتبال بی روح و ماشینی بازی میکنه با وجود در اختیار داشتن توپ و میدان ولی قادر به شکست این تیم نیستیم ، من قصد ندارم بشینم تک به تک ناکامی ها را تحلیل کنم اما دلیل بازی بد تیم امید را در این دوره به خوبی میشه فهمید و بازی مقابل قطر نشون میده مشکل تیم کجاست.
مشکل در این دوره از مسابقات هیچکس نیست جز سرمربی و کادر فنی تیم امید ایران (مثل بسیاری از دوره های قبل مثل هومن افاضلی و اکبر محمدی و …). وقتی میخواهیم به تیمی دل ببندیم علاوه بر اینکه باید تیم را خوب تجهیز کنیم باید سرمربی خوبی را هم برای تیم انتخاب کنیم. متاسفانه خاکپور جدا از بُعد شخصیتی و مدیریتیش که اون هم با توجه به رفتار های اخیر جای نقد و بررسی داره ، در بُعد مربی گری توی همین بازی اخیر نشون داد چقدر ضعیفه و این موضوع از نداشتن کارنامه قابل قبول برای هدایت تیم ملی از ابتدا آشکار بود.
قطعاً مهمترین بازی دور گروهی ایران در این رقابتها بازی با قطر بود و حالا فارغ از اینکه خاکپور قطر را حریف سختی نمیدونست ، ترکیب تیم ایران و عدم حضور بازیکنانی مثل ترابی ، پهلوان و کمندانی از ابتدای بازی یا نیمه دوم خیلی عجیب و نشون از دست کم گرفتن حریف بود.
موضوع جالب بعدی این بود که بعد از این همه اردوی تدارکاتی و هزینههایی که برای آماده سازی و کشف بازیکنان با کیفیت برای تیم امید شد ، خاکپور بازیکنان خط دفاعیش را افرادی تشکیل میدادند که در پست تخصصی خودشون بازی نمیکردند و عدم هماهنگی و اشتباهات فردی به خاطر این عدم تخصص در زمان تحت فشار قرار گرفتن تیم بسیار مشهود بود.
موضوع دیگه اینکه تیم کاملاً بیهدف و با مکتب علی اصغری بازی میکنه و کاملاً مشخصه نه میدونه چی میخواد ، نه چیدمان درستی برای همون چیزی که نمیخواد داره نه پلان های درست و حسابی برای موقعیت های مختلف بازی در نظر داره !
وقتی خودمون با دست خودمون خودکشی میکنیم و از مربیان کارنامه دار استفاده نمیکنیم و حتی قرارداد همین مربیان متوسط را هم منعقد نمیکنیم و پولی هم بهشون پرداخت نمیکنیم. ما لیاقت حضور در المپیک را نداریم.
پی نوشت: (۲ بهمن ۹۴) خوب بالاخره بعد از برنامه ریزی غلط خاکپور و باخت به قطر مجبور به بازی با ژاپن شدیم و با اینکه بد هم باهاشون بازی نکردیم اما به بازی منسجم و حساب شده ژاپنی ها باختیم و با وجود اینکه این دوره بازیکنان خیلی خوبی داشتیم باز هم ناکام بزرگ نام گرفتیم.
سلام؛ بنده به تازگی با وبلاگ شما آشنا شدم و تصمیم دارم از این به بعد هفتگی مطالبتون رو دنبال کنم. راجع مطلب اخیرتونم کمی تا قسمتی باهاش موافقم و تا اونجایی که در جریانم این آخرین سالی است که فوتبال چمنی در المپیک برگزار میشه و از 4 سال بعد فوتبال سالنی جای اونو خواهد گرفت (دقیق اطلاع ندارم اگر درسته ممنون میشم تصدیق فرمایید) و این یعنی تا ابد باید حسرت المپیک رو بخوریم…