بالاخره انتظار فوتبال دوستان به پایان رسید و ایران تونست در اولین بازی دور مقدماتی تیم بحرین را در ملبورن با نتیجه ۲ بر ۰ شکست بده. همونطور که همه فوتبال دوستان میدونن کلاً تیم ملی و فدراسیون فوتبال اوقات خوشی ندارند و ما با بدترین وضعیت تدارکاتی ممکن بازی‌ها را شروع میکنیم (حالا کاری با کره شمالی نداریم و امیدوارم کسی ما را با اونها مقایسه نکنه). در مورد بازی ، هم نکات مثب بود و هم نکات منفی که اول به نکات مثبت می‌پردازم.
مهمترین نکته مثبت بازی برد در بازی اول با ۲ گل بود که شرایط ما را توی گروه تثبیت میکنه. آمادگی بازیکنانی مثل اشکان دژاگه ، پور علی گنجی ، ووریا غفوری و حسینی بسیار مشهود بود که امید ها را زنده میکنه. استقبال شور انگیز ایرانیان عزیز ساکن استرالیا هم برای تیم ایران در طول این تورنومنت بسیار مؤثر خواهد بود.
اما نکات منفی هم کم نبودند ، تیم ایران اصلاً هماهنگی لازم را مخصوصاً در ابتدای نیمه اول نداشت که ناشی از کم بودن بازی‌های تدارکاتی بود. شاید بازیکنی مثل شجاعی گل دوم تیم را زد اما شجاعی بر اساس پُستش قرار بر بازی سازی و ساختن موقعیت گل هست که توی تیم قرار میگیره و در کل افول شجاعی همچنان ادامه داره و جهان بخش با قرار گرفتن در ترکیب تیم از ابتدای بازی قطعاً نتیجه بهتری خواهد داد. نکونام و قوچان نژاد بسیار افول داشتند و با روزهای اوجشون فاصله دارند. سردار آزمون فعلاً بهترین انتخاب برای خط حمله ایران هستش ولی برای نکونام جایگزین مناسبی در حال حاضر نداریم. در مورد حقیقی همچنان وی را در حد تیم ملی نمیدونم اما دو واکنش خوب توی این بازی داشت.
با وجود اینکه با از دست دادن توپ تیم به لاک دفاعی شبیه جام جهانی میرفت ولی باز هم چند باری بحرینی ها با دادن پاس های متمادی (تعداد پاس بحرینی ها طبق آمار آخر بازی از تیم ما بیشتر بود) چند باری روی دروازه ایران خطرناک ظاهر شدند.در مورد دو گل بازی هم باید گفت این گل‌ها روی ضربه ایستگاهی به ثمر رسیدند و نه در جریان بازی که خودش ضعف در بازی سازی و ضربه تمام کننده را گوشزد میکنه.
در مورد تیم داوری به نظر من تصمیماتشون روی چند تا آفساید و اعلام خطا پشت محوطه ما و بحرین اشتباه بود که باعث نگرانی من نسبت به این موضوع شد که اگه داوران استرالیایی تا این حد ضعیف عمل میکنند خدا برای بازی‌های بعدی رحم کنه.